.
Wzorzec FCI nr 228 /15.12.2004/F
CHART AFGAŃSKI
(Afghan Hound)
Kraj pochodzenia: Afganistan
Patronat: Wielka Brytania
Data publikacja obowiązującego wzorca: 24.06.1987
Przeznaczenie: Pies wyścigowy.
Klasyfikacja FCI: Grupa 10 - Charty,
Sekcja 1 - Charty długowłose lub półdługowłose.
Nie podlega próbom pracy.
WYGLĄD OGÓLNY:
Afgan sprawia wrażenie siły i godności oraz połączonej mocy i szybkości.
Wysoko nosi głowę.
ZACHOWANIE / CHARAKTER:
Orientalny wyraz jest typowy dla rasy.
Afgan przeszywa nas wzrokiem.
Jest dumny i zachowuje się z dystansem, a nawet z pewną dozą dzikiej porywczości.
GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka: Długa, niezbyt wąska, guz potyliczny wydatny.
Proporcjonalna, na wierzchołku czaszki długi kosmyk włosów.
Stop: Niewielki.
Trzewioczaszka:
Wierzchołek nosa: Najchętniej czarny.
Wierzchołek nosa brązowy jest dopuszczalny u psów o jasnym umaszczeniu.
Kufa: Długa, szczęki silne.
Szczęki/zęby: Mocne, idealny zgryz nożycowy.
Uzębienie pełne i regularne.
Siekacze górne przykrywają dolne i są z nimi w ścisłym kontakcie, osadzone są prostopadle w stosunku do szczęk.
Zgryz cęgowy jest dopuszczalny.
Oczy: Najlepiej ciemne, ale kolor złoty nie jest niedopuszczalny.
Trójkątne, osadzone są nieco ukośnie
- wewnętrzny kącik oka osadzony jest nieco niżej niż zewnętrzny.
Uszy: Osadzone nisko i mocno ku tyłowi.
Noszone płasko przy głowie, porośnięte długim, jedwabistym włosem.
SZYJA:
Długa, mocna, umożliwiająca wysokie noszenie głowy.
TUŁÓW:
Grzbiet: Prosty, średniej długości, dobrze umięśniony.
Lędźwie: Proste, szerokie, dość krótkie.
Zad: Lekko opadający, aż do nasady ogona.
Guzy biodrowe dość wydatne i szeroko rozstawione.
Klatka piersiowa: Żebra są dość dobrze wysklepione, a klatka piersiowa głęboka.
OGON:
Niezbyt krótki, nisko osadzony, tworzy pierścień na końcu.
W akcji uniesiony.
Ozdobiony niezbyt obfitym włosem.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
O prawidłowej postawie i mocnym kośćcu, stanowiące przedłużenie łopatki (widziane z przodu).
Łopatki: Długie, ukośne, wysunięte daleko do tyłu, mocne, dobrze umięśnione, ale nie przesadnie.
Ramię: Długie, pochyłe Łokcie.
Widziane z profilu leżą na linii pionowej, poprowadzonej od kłębu.
Przylegające do tułowia, nie zwrócone ani na zewnątrz, ani do wewnątrz.
Śródręcze: Długie i elastyczne.
KOŃCZYNY TYLNE:
Silne. Duża odległość między guzem biodrowym, a guzem piętowym, zaś proporcjonalnie krótka jest odległość pomiędzy guzem piętowym a łapą.
Staw kolanowy: Prawidłowo skierowany i dobrze ukątowany.
Wilcze pazury: Dopuszczalne jest ich usunięcie.
Łapy przednie silne i bardzo duże, długie i szerokie.
Obficie porośnięte długim i gęstym włosem.
Palce wysklepione.
Opuszki dobrze przylegają do ziemi.
Łapy tylne są długie, ale nie tak szerokie jak przednie.
Porośnięte są długim i gęsty włosem.
CHODY:
Równomierne, elastyczne chody, bardzo stylowe.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: Długi, bardzo delikatny na bokach i żebrach, kończynach przednich i kończynach tylnych.
U dorosłych psów, począwszy od łopatek ku tyłowi poprzez grzbiet i lędźwie tworzy się siodło, gdzie włos jest krótki i przylegający.
Od czoła włos ku tyłowi głowy jest długi, tworzy wyraźny jedwabisty kosmyk.
Na części twarzowej włos jest krótki.
Uszy i kończyny porośnięte są obficie włosem.
Na śródręczu włos może być krótki.
Włos powinien układać się naturalnie.
Umaszczenie:
Wszystkie maści są dopuszczalne.
WIELKOŚĆ:
Idealna wielkość samców:
68 do 74 cm
Idealna wielkość suk:
63 do 69 cm
WADY:
Wszelkie rozbieżności z powyższym wzorcem powinny być uważane za wady powodujące obniżenie oceny w zależności od stopnia wyrażenia i wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
Psy wykazujące anomalia fizyczne lub związane z zachowaniem będą zdyskwalifikowane.
UWAGA:
Samce muszą mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie opuszczone do moszny.
Związek Kynologiczny w Polsce